Eng, waarom voelt het zo verdomde eng
jezelf denken te verliezen
in de liefde van de ander
Was ik maar sterker, zo veel sterker
om me open te stellen
voor dat onbekende
Kracht, van de duizenden reuzen
zijn niet krachtig genoeg
de muren te doorbreken
Ongeloof, in de mogelijkheden
die er kunnen zijn
als ik maar zou doen
Een traan, tezamen met vele anderen
zijn eraan vooraf gegaan
voel me breekbaar, verschrikkelijk fragiel
Leegte, die gevuld blijkt te worden
met een onbeantwoorde vraag
wil ik mijn regels laten varen?
- M. Trienekens -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten